Wachten

Koud is de straat voor de gaarkeuken, lang duurt het wachten. Uren, uren en dan nog. Waarom verstrekt de armenzorg geen dampend bord met snert? Geen stamppot met een kuiltje jus, getrokken van de tijd. Geen mens heeft méér behoefte méér dan die van deze tijd. De band van samen eten, 'cohesie' in de politiek; verkneukeld hecht gehouden buurt en wijk vergeten om zich vol te eten. Het klapstuk in de hete soep als eigen machtig volksgerecht en uitgekookt tot watertandens toe tot bijkans tot en met en op het bot alwaar je heugen meugen mag. Breng ze daar weer dan kan de vlag uit.