Monadische gemeenschap

Het gaat om een jongeman, die vanwege verschillende relatieproblemen, enkele somatische symptomen en seksuele stoornissen enzovoorts in analyse ging. Nadat hij zich de grondregels door de therapeut had laten uitleggen, ging hij op de divan liggen en zweeg de rest van het uur. Hij verscheen op de volgende zitting, en volhardde enkele maanden in zijn gedrag. Tijdens een bepaalde zitting nam hij eindelijk het woord en zei: “Dit is het nog niet helemaal, maar het gaat al beter.” daarna verviel hij weer tot zwijgen, en nadat hij weer enkele maanden geen woord gesproken had, stond hij ten slotte op en zei dat hij zich nu goed voelde; hij achtte zich genezen, bedankte zijn therapeut en ging heen. (Béle Grunberger, 1988)