Niet opzij

Ter hoogte van de zwartekousenkerk gaan donkere vrouwen voorbij. Ze komen van onzichtbaar werk en doen geen stap opzij. De bloemenstal wekt geen verlangen in hen op. Het plein, de bussen, ieder wijkt. Hun hekgolf laat passanten drijven en doet het klotsen in de kuiten van wie wacht. De vrouwen kennen geen opzij. Geen tijd. Geen aarzeling. Zij hebben haast om bij hun doel, vier mooie vrije dagen, hun huisgezin te zijn.