Finish

Het eind der dingen is voorbij. Geen mantelmouw of stoelpoot of roman of ergens gloort een hergebruik, een ruil, recycling of terugkeer naar de aarde, waar hij of zij de grondstof vormt voor plant en pier, voor vuilnismeeuw of duizendschoon. Geen molecuultje gaat verloren of het moet zijn dat het zichzelf verliest in mede-ridiculiteit na een gezonde blaak van liefde en halveringstijd van rouw. Het ding is net als mensen en de kosmos zelve. Nooit staat zijn zijn zijn vast, nooit valt het doek. Het valt alleen maar uit elkaar. Of niet.