Arme Barbara

Je vader heeft je in de toren opgesloten vanwege je latent geloof. Hij denkt je roekeloze ziel te redden van de doop. Als kind was je zo open en oprecht. Straks moet hij afzien aan het extra raam, dat je alsnog verloren bent. De kale driftkop die hij op je loslaat hoopt je te breken met geweld, die stomme pedagoog zorgt voor nog meer tragedie. Tenslotte geeft je afgetobde pa (verweesd, met holle ogen, een schim van je doorluchte voogd) je dan zijn uiterste remedie: de lichtknop, oftewel je hoofd.